Sefa, mei Schallebe darzelt ins heit amol eppas vo de Döttermandlan!

Na, nuicht vo Döttermandlan,

söndarn wie´s ar geht, ba ins do hinan.


Wenn de dar a sella Schof aos onschaugescht, is nuicht schehs. Wol a gpassigs Gstelle, a schihe Lorfa, Loppn bis ge Bödn. Ploes de Lempr sein fuig. Ober mir ols Wirt is nuicht an Wege!

  • Se sargn darfir, dass es bis zebert auhn griene ischt
  • Getunget und gemaht wert ö glei
  • olle Pot amol geitz a Schepsans

Sefa!? Hoscht Zeit auf a "bitt fir uns"? Darzel, wie gfelt´s dar ba ins do hinan?

schaf, stall, tiere, schafe, herde, holz, schafstall

Sefa:

Mei, in Winter, is in Soll gewaltig. Ollbn eppas ze kuien, gstrebet, und fein worm homars ö. Ober ietz ofter isch Langes, und ins wert ze worm in insrer Wöllen.

Wirt:

Drum kimmt se oaha. De ondre Wocha kimmt dr Schofscherer.

Sefa:

Decht gascht! Aso wern mar is Kloaviehe ahne und de Pumpa ö ze Gonge.

Hoj Wirt! Wos gschicht eigentlach mit insrar Wöllen?

Brunnenkogelhaus, sölden, ötztal, tirol

Wirt:

Wenn de is nägschte Mol durchaus fährt, kehrt de dar ze Umhausen ban Schofwöllzentrum züe. Dar oawedre wert di schö bemorn.

Sefa! Schwintlt dr nt, wenn´ s wider ze Barge geht?

Sefa:

Noa, noa. Vor wos schwintlen? De Woldschröaten tien ins nuicht!

Es sein schö an etlache Stoaodlar, Gagelar und Hennengeire umha. Ober det sargescht wöll du Wirt, dass se ins nuicht ze Loade legn.

 

Det tunkn mi in Langes de Stoamüren iblar!

De holbgröeßn Lämpr fölgn ö nuicht und wissn ze weag achte. Wenn et a sella Rutscharle oaha geht, konn schö amol eppas sein. Ober moaschtns kemmen mr et woltan olle wider hoaler ze Bodn.

Wirt:

Woascht du eigentlach olbn wöhin?


brunnenkogelhaus, hirte, schafe, herde, schafherde

Sefa:

Lei mitterlach wöll!

I bis ietz schö a söa ölts Scheit und kenn die Gonden umen Brunnenkögl gonz güet. Ö enat onhn gehn mar asie.

Wirt:

Jo, genau! Ofter vartauschets die Kutta Schof et. Darnoch sein sella gschegate Morle darbei. Na, dos geit wider Lämper o!

Sefa:

Geht schö Wirt!

Wirt:

Noa, sö glanglat dirf mr nt sein, sischt hobn mr gascht in Hüet au!

Wie hoschte´ s mit de Frendn, Sefa?

Sefa:

Öchele, de sal! De Frendn hobn´ s wie insre holbgröeßn Lämpr. Schaugn ze weag, liesnen nuicht, sein ibrol drin und legn olles ze Loade. Man mecht moan, suianen gfällt´ s do höbn. Sam kinntn se wöll aweag drau schaugn af de Punggelan, Prunnalen, Stoareaslan und auf ins Viher.


Wirt:

Moanaschte! Ober se sein o nuicht olle aso.

Sefa:

Jo, e! Es geit jo ö sellane, die olles wider in de Grede ruckn. Wie de Wegmochar vön Varkehrsvereine.

 

Sö. Ba Bödn isch is Friemod und is Grüemat schö longe in geton. Pofl maht man do hinan ö koan. Sall geht lei bis ge Längefald. Gaschtn fohr mr holt widr o. Det brauchn mr di nuicht Wirt. Mir gehn schö vo salt, bolt´ s ins darloadet.

Wirt:

Sal woas i schö, Sefa! Findescht e ohn bis in Stoll.

Ma, Sefa. Ietz müeß i amol Donkschean sogn!

Wos tatn mir öhne de Schof, de Guisen, de Goas....

Es gab koa Goaswegele mehr. Olles wogsat züe bis de bamen auhn. Dribr auhn wogsat darfir nuicht ma. Es tret jo koar auhn!

Des troget de Bliemlan harbe auhn bis unters Gipflkreiz. Dungen und mahn tiets ö salt.

Donkschean, Sefa, donkschean!

Sefa:

Got bin i gonz darrattert. Söfl güets hon i mar nuicht darwortet.

Donkschean wirt!

Dos wor´s vön Hittenwirt vö öbn döbn

Nö mehr Gschichtlan auf Seldarisch unter: derhuettenwirt.jimdo.com

Das Ganze auf Deutsch 

Weiter Geschichten vom Leben auf der Hütte unter: brunnenkogelhaus.at

Kommentar schreiben

Kommentare: 0